Als ik naar de documentaire van
Jennifer Lopez kijk.
Kijk ik met
verbazing.
Verbazing en
bewondering.
Het feit dat als er over Jennifer
Lopez wordt gesproken, mensen meteen denken dat ze dan de omvang van haar billen moeten benoemen.
Ze vallen niet onder het ideaal
beeld.
Ik denk dan,
euh?
Ideaal beeld?
Ik bewonder haar om haar
schoonheid.
En denk
"als ik er toch zo uit zou
zien?"
Waarom zijn wij vrouwen vaak
onzeker?
Waarom willen we voldoen aan een
ideaal beeld?
Vaak een beeld dat opgelegd wordt
door anderen?
Waarom willen we zo graag
krachtig overkomen?
Krachtig, omdat anderen dat ook
zo goed kunnen?
Waarom willen we ons bewijzen net
zo goed te zijn als anderen?
Het begrip "goed" dat vaak
opgelegd is door anderen.
Vaak doen we zo ons best dat dit
ten koste gaat van andere mooie, slimme, krachtige vrouwen.
Waarom doen we dit elkaar
aan?
Jammer genoeg kan ik je die vraag
niet beantwoorden.
Maar wat ik wel weet is dat we
allemaal mooie mensen zijn.
Dat niemand bepaald wat mooi is
en wat niet.
Dat er voor je kwetsbaar
opstellen moed en kracht nodig is.
En dat goed, goed genoeg
is.
Laten we onszelf en elkaar
omarmen.
Zie het mooie en het goede van
jezelf en elkaar.
Geef af en toe een schouder en
een luisterend oor.
Geef af en toe een compliment.
💞